Էթիկ և բարոյական չէ համադրել Արևմտյան Հայաստանի կոնցեպտը «Արևմտյան Ադրբեջանի» կոնցեպտի հետ։ Առաջինը պատմաաշխարհագրական հասկացություն է՝ 1915-23թթ․ Հայոց ցեղասպանության, հայրենազրկման առանձնահատկությունը շեշտող ժողովրդի պատմական հիշողության կոնստրուկտ։ Երկրորդը՝ ռազմավարական մտքի պրոդուկտ: Այն պետական քաղաքականություն է և ժամանակակից հիբրիդային պատերազմում կիրառելի գործիք՝ կազմաքանդելու օպոնենտ պետության ներքին էկոհամակարգը։

Նույնիսկ, եթե մեզ մնա ընդամենը մեկ տարբերակ կամ մի քանի, ապա այդ տարբերակները չպետք է իրականացնի խոզ խանձողների կլանը՝ մուտանտի ղեկավարությամբ: Պատճառն առավել քան պարզ է՝ ստեղծված իրավիճակի հեղինակը չպետք է զբաղվի այդ իրավիճակից ելք գտնելու փնտրտուքով:

«Մենք ցանկանում ենք, որ Հայաստանն ու Ադրբեջանը խաղաղության մշտական համաձայնագիր ստորագրեն: Այս գործընթացում ուս-ուսի առաջ ենք գնում Ադրբեջանի հետ». Հաքան Ֆիդան...

ԵԱՀԿ ՄԽ լուծարման մասին ակտիվորեն խոսում են Բաքուն ու Մոսկվան։ Երեկ Փաշինյանը շատ բաց տեքստով հայտարարեց, որ պատրաստ է ընդունել նաև այդ պահանջը։ Ի՞նչ վտանգներ է պարունակում նման պահանջի ընդունումը Հայաստանի համար...

Որևէ մեկին հաղթելու համար գործուն միջոցներից մեկը նրան հուսահատեցնելն է և իր ուժերի նկատմամբ անվստահություն ներշնչելը։

Խելացի պետությունները և կայացած ժողովուրդները գլոբալ որոշումներ կայացնելիս հաշվի են առնում հազար ու մի հանգամանք, պարտադիր ընտրում են ժամանակը։ Պատմական ժամանակահատվածը չափազանց կարևոր է, որովհետև ուշ կամ շուտ ներգրավվել որևէ գործընթացի մեջ, նշանակում է քո վրա կրել ողբերգությունների հսկայական բեռ։

20- րդ դարի ամերիկացի գեղանկարիչ Ռոքուել Քենտը Հայաստանը համարել է թանգարան բաց երկնքի տակ։ Մինչդեռ այսօր՝ 21-րդ դարում, պարզվում է՝ Հայաստանը թանգարանից վերածվել է գժանոցի, քանի որ հայոց տիկիններից մեկը հայտարարում է, թե երեխաները դպրոցում հեծանիվ քշել պիտի սովորեն, այնինչ, հեծանիվ քշել սովորում են իրենց տան բակում, իսկ դպրոց գնում են գիտելիք ստանալու համար: Դե, իսկ մյուս տիկինն էլ 2025 թվականը հայտարարում է կրթվելու տարի։

Հասկանալի է, որ Հայաստանի ու Ադրբեջանի որոշ շրջանների արևելյան, արևմտյան աշխարհագրական տարանջատումներով, Նիկոլը փորձել է հերթական վախվորած պատասխանը տալ Բաքվից հնչող կեղծ խոսույթներին ու հոխորտանքներին:

Չափազանց արագ սկսեց գործել Բրիտանական «Մի-6»-ը Ռուսաստանի դեմ: (Է՛լ սիրիական, է՛լ վրացական դեպքեր, է՛լ ադրբեջանական ինքնաթիռ խփել…): Պետք է չէ՞, մի ծանրակշիռ պատճառ լինի նման տեմպով հարվածաշար հասցնելու համար:

Ցավոք, որքան ավելի են վատանում երկրի ու ժողովրդի գործերը, Փաշինյանի «մասնագիտական» փորձարկումներն ավելի «բազմազան» են դառնում. նա մե՛կ էպատաժային հեծանվորդ է, մե՛կ՝ էթիկայի նուրբ գիտակ ու բարոյախոս, մե՛կ փիլիսոփա (բնականաբար՝ «ծակ» տարբերակը), մե՛կ իբր խոհարար, մե՛կ էլ...